مقدمه: آنژیوپلاستی عروق کرونر به عنوان درمان انتخابی در بسیاری از بیماران دچار انسداد آترواسکلروتیک کرونر پذیرفته شده است. افزایش خفیف مارکرهای قلبی بعد از مداخله کرونری از طریق پوست به طور شایعی رخ داده است، بعضی از محققین آن را به عنوان عامل پیشگویی کننده مرگ و میر و عوارض طولانی مدت در نظر گرفته اند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی وقوع افزایش آنزیمهای قلبی بعد از عمل و تعیین رابطه چنین افزایشی با متغیرهای بالینی آنژیوگرافیک و تکنیکی می باشد.روش کار: این پژوهش توصیفی در سال 83-1382 در بخش قلب بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است. 122 بیمار با بیماری عروق کرونری پایدار که به طور انتخابی برای آنها PTCA با استنت گذاری موفق و بدون عارضه گذاشته شد، مورد مطالعه قرار گرفتند از کلیه بیماران نمونه خون جهت اندازه گیری مارکرهای قلبی از همه بیماران 20 ساعت بعد از انجام عمل گرفته شد. محدوده طبیعی برای 2ng/cc³CTnI، برای 24IU/L³CKMB، بوده است. سطوح پلاسمایی مارکرهای قلبی و رابطه آنها با متغیرهای بالینی شامل (سن، جنس، عوامل خطر بیماری عروق کرونر، شدت علایم براساس ccs class و سابقه قبلی از سندرومهای حاد کرونر) آنژیوگرافیک شامل: (نوع ضایعه، شدت تنگی) یا مربوط به عمل (عمل بر روی یک یا ≥ دو رگ و استنت گذاری مستقیم در مقابل PTCA+ استنت گذاری) در پرسشنامه و برگه های مشاهد ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمونهای کاس اسکوئر و تی دانشجویی پردازش شد.نتایج: مقادیر غیرطبیعی 1 >= مارکر قلبی در %49.5 (57 نفر) مشاهده شد. افزایش CTnI در 39 نفر (%32) و افزایش CKMB در 31 نفر (%26.3) مشاهده شد. هر چند افزایش CTnI بیش از CKMB به وقوع پیوست ولی تفاوت این دو از نظر آماری معنی دار نبود وقوع افزایش CTnI در افرادی با سن بالاتر و افزایش CKMB در افراد هیپرتانسیو به طور قابل توجهی بالاتر بود (p=0.01).نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه افزایش آنزیمی بعد از انجام انتخابی PCI موفق و بدون عارضه وجود دارد. افزایش CTnI شایعتر از CKMB رخ می دهد. CTnI در بیماران با سن بالا، CKMB در بیماران هیپرتانسیو به طور مهمی بالاتر است. بین افزایش آنزیم ها و با سایر متغیرهای بالینی، آنژیوگرافیک و تکنیکی رابطه ای وجود ندارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه و هدف: برخی از مطالعات قبلی نشان داده اند که نمره کلسیم عروق کرونر (Coronary Artery Calcium Scoring, CACS) می تواند یکی از روش های تشخیص بیماری کرونر باشد. با توجه به وابستگی کلسیم عروق کرونر با جذب و دفع کلسیم در بدن، در این مطالعه، ارتباط هورمون پاراتیرویید (PTH) با بیماری های قلبی و عروقی مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی در سال1390 در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران، بیماران مشکوک به بیماری عروق کرونر و کاندید آنژیوگرافی کرونر ابتدا تحت سی تی اسکن جستجوگر چند جانبه بدون تزریق non-enhanced (Multidetector Computed Tomography, MDCT)، قلب قرار گرفتند و CACS آن ها تعیین شد. سپس بیماران تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند و تنگی بیش از 50% معنی دار در نظر گرفته شد و بر اساس نمره جنسیتی (Gensini score) شدت درگیری عروق کرونر مشخص گردید. هم زمان سطح سرمی هورمون پاراتورمون، کلسیم و فسفر سرم تعیین و رابطه میان کلسیم عروق کرونر و بیماری عروق کرونر با PTH و شاخص های متابولیسم کلسیم تعیین گردید.یافته ها: 178 بیمار شامل 50 زن و 128 مرد وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران 56.2±11.8 سال با دامنه 25 الی 87 سال بوده است. ضریب همبستگی CACS با Gensini score معادل 0.507 (P<0.001)، با هورمون پاراتورمون سرم معادل -0.037 (P=0.693)، با کلسیم سرم معادل 0.062 (P=0.499) و با فسفر سرم -0.061 (P=0.506) به دست آمد. هورمون پاراتورمون سرم در بیماران دارا و فاقد بیماری کرونر (CAD) به ترتیب 21.8±11.6 و 23.2±11.5 پیکوگرم در دسی لیتر بود (P=0.427). نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهند که CACS شاخص مناسبی برای ارزیابی درگیری کرونر و شدت آن می باشد ولی رابطه ای بین PTH با شدت درگیری کرونر و میزان CACS یافت نشد.

پیش زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر عامل 30% مرگ و میر زنان می باشد گرچه پیشرفته های درمانی و تشخیصی در مردان موجب کاهش مرگ و میر شده است اما متاسفانه در زنان این گونه روش های تداخلی، بهبودی کمتری داشته است به نظر می رسد اختلافات آناتومیک یا ریسک فاکتورهای کرونری مسوول این پدیده باشد. هدف این مطالعه بررسی ریسک فاکتورهای کرونری در زنان با بیماری ثابت شده کرونری می باشد.مواد و روش: این مطالعه به صورت آینده نگر در 250 زن که با تشخیص اولیه انفارکتوس حاد میوکارد یا آنژین ناپایدار در طی سال های 1379-1380 بستری بودند انجام گرفت. انتخاب بیماران به طور تصادفی و با مصاحبه حضوری با ثبت فاکتورهای خطر و قد و وزن بیماران و اندازه گیری پروفیل چربی های خون و نتایج آنژیوگرافی کرونر بود. یافت ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و از T-test استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 250 زن مبتلا به بیماری عروق کرونر به طور تصادفی انتخاب شدند و اهمیت عوامل مختلف خطر را در 114 بیمار با آنژیوگرافی غیرطبیعی و نیز در کل بیماران مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص اولیه شامل 11.5 درصد انفارکتوس میوکاردو 88.5% آنژین ناپایدار بود. تمام بیماران دارای عامل خطر بودند. دیابت در 38.5%، هیپرتانسیون در 78% سیگار در 27%، کلسترول بالای 150 میلی گرم در 98%، مصرف قرص ضدحاملگی خوراکی در 57%، سابقه فامیلی در 28% و فعالیت فیزیکی محدود در 2.6% بیماران مشاهده شد.  59.6%بیماران ایندکس توده بدنی مساوی با بیش از 27 کیلوگرم به ازا مترمربع بدن داشتند. 66.7 درصد بیماران یائسه بودند و سابقه هیسترکتومی زودرس در 9.6% بیماران وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: در این بررسی شایع ترین تظاهر بیماری عروق کرونر به صورت آنژین ناپایدار بود. اکثر بیماران 3 یا چند ریسک فاکتور برای بیماری عروق کرونر داشتند. از بین فاکتورهای خطر شناخته شده در زنان دیس لیپدمی، منوپوز زودرس، هیپرتانسیون، داروهای ضدبارداری خوراکی و دیابت و سیگار به ترتیب بیشترین مقادیر را به خود اختصاص دادند.

زمینه: تشخیص زودرس بیماری های عروق کرونر می تواند به انجام اقدام های درمانی موثرتر منجر شود. کلسیفیکاسیون عروق کرونر به عنوان یکی از شاخص های غیرتهاجمی مطرح است.هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین کلسیفیکاسیون عروق کرونر با تنگی عروق کرونر در بیماران با درد تیپیک قلبی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1383 در بیمارستان چمران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. 760 بیمار کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر به دنبال درد تیپیک قفسه سینه از نظر وجود کلسیفیکاسیون این عروق با فلوروسکوپی بررسی شدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی، روی تخت آنژیوگرافی (پس از expose و پیش از قراردادن کاتتر آنژیوگرافی) از بیماران یک فیلم فلوروسکوپی گرفته شد و بعد با روش judkins آنژیوگرافی شدند. نتایج آنژیوگرافی و فلوروسکوپی به صورت مجزا و توسط دو پزشک متخصص قلب که پزشک معالج بیمار نبودند، ثبت شد. در صورت وجود تنگی بیش از 75 درصد در هر کدام از عروق کرونر اصلی، بیمار در گروه با درگیری عروق کرونر قرار می گرفت. داده ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 402 بیمار (52.9%) آنژیوگرافی غیرطبیعی داشتند. ارزش اخباری مثبت کلسیفیکاسیون عروق کرونر 81.8% و ارزش اخباری منفی آن 26% بود. در این بررسی ارزش اخباری مثبت و منفی در زنان به ترتیب 87.1% و 63.4% و در مردان 79.7% و 47.3% بود. همچنین بالاترین ارزش اخباری آزمون (100 درصد) در جمعیت زیر 40 سال دیده شد. در این بررسی کلسیفیکاسیون عروق کرونر در بیماران با درگیری عروق کرونر 5.4 برابر بیش تر از افراد با آنژیوگرافی طبیعی بود.نتیجه گیری: با توجه به ارزش اخباری بالای کلسیفیکاسیون عروق کرونر در فلوروسکوپی جهت تعیین درگیری عروق کرونر، می توان از آن به عنوان یک شاخص جایگزین در غربال گری با روش های غیرتهاجمی بهره جست.

زمینه و هدف: بیماری زودرس عروق کرونر شیوع فامیلی دارد. در این مطالعه شیوع بیماری کرونری و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در بستگان درجه اول بیماران با سابقه بیماری زودرس کرونر بررسی گردید.روش بررسی: هفتصد فرد سالم و بدون علامت با تاریخچه بیماری زودرس عروق کرونر در یکی از بستگان درجه اول بررسی شدند و ریسک فاکتورهای قلبی عروقی شامل دیابت، مصرف سیگار، پرفشاری خون، کلسترول، LDL و TG بالا و HDL پایین در آنان مورد بررسی قرار گرفت. تست های غیر تهاجمی شامل نوار قلب، اکو کاردیوگرافی تست ورزش و اسکن پرفیوژن میوکارد برای پیدا کردن موارد بیماری کرونر انجام شد. کسانی که اسکن پرفیوژن میوکارد مثبت داشتند، تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند.یافته ها: متوسط سن 35.2 (65-15 سال( بود. دیابت در 5.3%، مصرف سیگار در 14.7%، پرفشاری خون در 20.6%، کلسترول بالاتر از 200 mg/dl در 39.9%، TG بالاتر از 150 mg/dl در 58.6%، LDL بالاتر از 130 mg/dl در 38%، HDL پایین تر از 40 mg/dl در 32.6%، تغییرات نوار قلب در 6.4% و یافته های ایسکمیک در اکو در 3% افراد مشاهده شد. تست ورزش در 7.3% و اسکن پرفیوژن میوکارد در 2.1% مثبت گردید. آنژیوگرافی کرونر نشان دهنده تنگی لومن به میزان 50 تا 70% در هشت بیمار (%1.1) وبیشتر از 70% در چهار بیمار (%0.6) بود.نتیجه گیری: کلسترول، تری گلیسیرید و LDL بالاتر و نیز HDL پایین در افراد مورد مطالعه دیده شد. بررسی ریسک فاکتورها در همه بستگان درجه اول بیماران با بیماری زودرس عروق کرونر توصیه می شود. تست های غیر تهاجمی به علت موارد مثبت واقعی کم در کل جمعیت توصیه نمی شوند. در افراد مسن تر از 40 سال بخصوص در مردان و در افراد دیابتی این گونه تست ها ممکن است مفید باشد.

مقدمه: بیماری عروق کرونری علت اصلی مرگ و میر در جوامع پیشرفته میباشد. با توجه به اینکه عوامل خطرزای کلاسیک نتوانسته اند تنوع اپیدمیولوژیک بیماری را به صورت کامل توضیح دهند، عوامل خطرزای دیگر از جمله عفونتهای سیستمیک در دست بررسی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی احتمال دخالت عفونتهای موضعی و سیستمیک در بروز سندرم حاد کرونری با توجه به مشاهده لکوسیتوری و هماچوری بدون علایم ادراری در تعداد زیادی از بیماران بستری شده با سندرم حاد کرونری طراحی گردید.روشها: در یک مطالعه مورد - شاهد تمام بیماران با تشخیص سندرم حاد کرونری (شامل آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد) که در بخش CCU بیمارستان فاطمیه سمنان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. گروه کنترل از بین بیمارانی انتخاب شدند که بدلیل بیماریهای غیر عفونی در بخش داخلی بستری شده بودند، در مجموع 200 بیمار و 200 شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. لکوسیتوری و هماچوری و نتیجه کشت ادرار در این دو گروه بررسی و مقایسه گردید.نتایج: میانگین سنی در گروه بیماران 60±19.32 سال و در گروه کنترل 59.9±17.2 بود. جنس مونث در هر گروه 40% نمونه ها را تشکیل می داد. هماچوری در 18.5% بیماران و 5% گروه کنترل دیده شد (P<0.0001). لکوسیتوری در 28.5% بیماران و 12% گروه کنترل مشاهده شد (P<0.0001). آلبومینوری در 6% بیماران و 7% گروه کنترل وجود داشت که اختلاف معنی داری را نشان نداد.بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که شواهد عفونت ادراری خفیف از قبیل لکوسیتوری و هماچوری در بیماران با سندرم حاد کرونر نسبت به گروه شاهد بیشتر مشاهده میشود. این مورد میتواند نشانگر یک عفونت زمینه ای خفیف، عفونت با جرمهای ناشایع یا لکوسیتوری و هماچوری در طی یک پروسه سیستمیک باشد. همه این موارد میتوانند مستعد کننده جهت ایجاد سندرم حاد کرونری از طریق التهاب سیستمیک باشد.

1مقدمه: به دلیل اهمیت بالای ناهنجاری های عروق کرونر و تنگی های آترواسکروتیک که با افزایش ریسک بروز حوادث قلبی - عروقی همراه است، این مطالعه با هدف بررسی شیوع ناهنجاری های عروق کرونری و تنگی آترواسکروتیک کرونر در بیماران مرکز قلب تهران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تمام بیمارانی که از ابتدای سال 1397 تا پایان 1398 برای آنژیوگرافی به مرکز قلب تهران مراجعه کرده و برای آن ها ناهنجاری عروق کرونر تشخیص داده شده، وارد مطالعه شدند. فراوانی و درصد فراوانی هر یک از ناهنجاری های عروق کرونر، عوامل خطر قلبی عروقی و هم چنین وجود تنگی عروق کرونر در جمعیت مورد مطالعه تعیین گردید. نتایج: در 79 بیمار مطالعه، 43 بیمار (54/4 درصد) مرد بودند. 39/2 درصد از بیماران مصرف دخانیات و 10/1درصد بیماران مصرف تریاک در گذشته یا حال ذکر کردند. اختلال لیپیدی با شیوع 63 درصد، فشارخون 49 درصد و دیابت شیرین 46 درصد در بیماران دیده شد که شیوع فشارخون در زنان به صورت معنادار بالاتر بود (0/005=P). در بیماران دچار ناهنجاری عرق کرونری، 81/6 % از کل بیماران تنگی های آترواسکروتیک داشتند. ناهنجاری منشا رگ سیرکومفلکس چپ از سینوس کرونری راست با شیوع 29/1 درصد شایع ترین در کل بیماران بوده است و فقدان رگ اصلی چپ، فیستول، منشا شریان کرونری راست از سینوس کرونری چپ هر سه با شیوع 12/7 درصد در جایگاه بعدی قرار داشتند. نتیجه گیری: در بیماران با ناهنجاری عروق کرونر درگیری آتروسکلروتیک شیوع بالایی دارد و از این رو، آترواسکلروز باید به عنوان یک عامل مرگ ناگهانی در نظر گرفته شود.